Dziedziczne mnogie kostniakochrzęstniaki (HMO)
Mnogie wyrośla w historii medycyny i ewolucja nazwy
Pierwszy w historii medycyny opis przypadku pacjenta z mnogimi wyroślami został dokonany przez Huntera w 1786 roku w jego Wykładach z podstaw chirurgii. Z kolei w roku 1814 Boyer w swojej pracy naukowej po raz pierwszy opisał występowanie mnogich wyrośli u członków jednej rodziny. Niedługo potem Guy w 1825 roku opisał kolejną rodzinę z tą jednostką chorobową.
Określenia „mnogie wyrośla” po raz pierwszy użył w literaturze medycznej Virchov w roku 1876. Początkowo mnogie kostniakochrzęstniaki (HMO) było traktowane jako jedna jednostka chorobowa z chrzęstniakami śródkostnymi (tzw.chorobą Olliera) i dopiero po badaniach Jaffego w 1943 roku, zostały one rozdzielone. Nazwa przez kolejne dziesięciolecia ewoluowała wraz z rozwojem wiedzy na temat tej rzadkiej jednostki chorobowej. W piśmiennictwie anglojęzycznym można znaleźć ok. 15 różnych nazw tej choroby. Co ciekawe w Polsce jest bardzo często nazywana chorobą Keitha, ale ogólnoświatowa wyszukiwarka Pubmed wcale nie łączy choroby Keitha z HMO. Skąd się to wzięło? Ponad 20 lat temu pojawiła się polska praca naukowa, która związała ówczesną nazwę wyrośli kostnych – tzw. aklazję trzonową (diaphyseal aclasia) z nazwiskiem Sir Arthura Keitha – szkockiego antropologa, który napisał o tym schorzeniu w doniesieniu naukowym „The Nature of the Structural Alterations in the Disorder known as Multiple Exostoses,” w wydawnictwie Cambridge, 1920. Jednak poza polskim piśmiennictwem w światowych źródłach nazwa – „choroba Keitha” w zasadzie nie funkcjonuje.
W 2013 roku po publikacjach Wima Wuytsa z Uniwersytetu w Antwerpii Światowa Organizacja Zdrowia zmieniła nazwę mnogie dziedziczne wyrośla – MHE na multiple osteochondromas – MO czyli mnogie konstniakochrzęstniaki lub HMO (hederitary multiple osteochondromas) dziedziczne mnogie kostniakochrzęstniaki.
Niemniej jednak w polskim nazewnictwie klinicznym bardzo zakorzenione i na co dzień używane jest określenie mnogich wyrośli chrzęstno-kostnych. Z tego względu nawet nazwa niniejszej strony to www.wyroslamnogie.pl, gdyż jak się wydaje, najlepiej oddaje podstawowy problem pacjentów nią dotkniętych.